Dit is geen sprookje. Integendeel, dit is fictie van het soort dat in een moderne staat ieder moment werkelijkheid zou kunnen worden.’
In de meeslepende roman President Nice voert Theo Monkhorst de lezer binnen in een wereld die net zo angstwekkend is als actueel. Het sciencefictionachtige, dystopische scenario dat door de schrijver wordt ontvouwd heeft inderdaad niets met een toekomstfantasie te maken.
Deze werkelijkheid staat om de hoek. In een ingenieus plot, waarin we stap voor stap een afgrond naderen, raken drie protagonisten op een onontkoombare manier met elkaar verwikkeld: de rationele, Elon Musk-achtige technocraat Jean Nice, die zich vanuit zijn gevangeniscel tot presidentskandidaat weet op te werken; de bedachtzame, ethisch zuivere president Alexander, die met zijn rug tegen de muur een herverkiezing uit het vuur probeert te slepen, en verteller Peter, biograaf van Nice, die beide mannen en hun visies met een open, intellectuele blik beziet én hen tegen elkaar uitspeelt – om vervolgens zelf steeds verder in hun politieke web verstrikt te raken.
President Nice is een roman als een fatale, laatste dans in de moderne westerse geschiedenis, waarin de oude, analoge, democratische en menselijke wereld definitief in botsing lijkt te komen met een nieuwe, libertaire, digitale, gerobotiseerde werkelijkheid, waarin algoritmen en AI de dienst uitmaken.
Met President Nice schreef Theo Monkhorst een universum van ideeën en een boek vol virtuoze dialogen. Hij schreef ook, misschien wel bovenal, een waarschuwing.
In totaal schreef Theo Monkhorst elf romans, vier bundels gedichten en vier toneelteksten. President Nice is zijn zesde roman bij Uitgeverij In de Knipscheer. Hij schreef eerder over het thema AI in de roman Rozen en rook (2020).
